Κάθε Οκτώβρη τα πορφυροκίτρινα λουλούδια του κρόκου πλημμυρίζουν τις ραχούλες της Ανάφης. Οι γυναίκες του νησιού, μαζεύουν τ’ άνθη, σαν τις αρχαίες κροκοσυλλέκτριες της Θήρας, τ’ αποξηραίνουν και τα φυλάνε σε βαζάκια.

Για ένα κιλό σαφράν, χρειάζονται 150.000 άνθη (!) όμως αρκούν λίγες ίνες για να αρωματιστούν τυρόψωμα, μοσχομυρωδάτα κουλούρια της Λαμπρής και κροκάτα παξιμάδια που τόσο λατρεύουν στην Ανάφη και που σαν ψήνονται στον ξυλόφουρνο μυρίζει ολάκερο το Αιγαίο!

3 σταγόνες αίμα από τον θανάσιμα τραυματισμένο Κρόκο – φίλο του Ερμή – έπεσαν στο άνθος και έγιναν τα στίγματα της ζαφοράς. Θειική απόγνωση αλλά και ερωτικό στρώμα για την Ήρα και τον Δία. 38 αιώνες, τροφή για βασιλιάδες, σύμβολο πλούτου και κύριο συστατικό του Αγίου Μύρου.

Τι μας συνέβη και ξεχάσαμε ένα τόσο δικό μας αρωματικό θησαυρό; Γιατί έπρεπε τον ξαναδιδαχτούμε μασκαρεμένο μέσα από τα Ευρωπαϊκά ριζότα; Αλήθεια, τι μας συμβαίνει;