Πρώτοι της κάτοικοι ο Διόνυσος και η παρέα του (Νεράιδες, Σάτυροι και τα ρέστα). Αργότερα κατέφτασαν ο Ορφέας με την λύρα του και τα μυστήρια όργια του, ο Σπάρτακος με τους μονομάχους του, ο Χατζηδάκης με τις νότες του ο Βάρναλης με τα στοιιχάκια του, η Βέμπο με την φωνάρα της, το άτομο ο Δημόκριτος και ο ράφτης της αλήθειας, Πρωταγόρας. Και τελειωμό δεν είχαν οι μουσαφίρηδες.
Kατά τον Ηρόδοτο, οι Θράκες ήταν ο πολυπληθέστερος λαός του κόσμου, μετά τους Ινδούς, αλλά και εκείνος με τι μικρότερη συνοχή. Εβδομήντα τρία Θρακιώτικα φύλλα, 22 έθνη και 3 αυτοκρατορίες έζησαν και βασίλεψαν στην Βαβυλώνα της Ευρώπης, που εκτεινόταν από τον Δούναβη ως την Μαύρη Θάλασσα και από τον χιονοσκέπαστο Αίμο, ως στις ακρογιαλιές του Αιγαίου και την Προποντίδα. Ρωμαίοι, Ρωμιοί, Ρομά, Βυζαντινοί, Οθωμανοί, Πομάκοι, Βλάχοι, Αρβανίτες, Αρμεναίοι, Εβραίοι, Πόντιοι, Σαρακατσάνοι, Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Αλεβίτες, Μπεκτατσήδες. Ζούσαν μαζί, χτίζοντας πολύχρωμα χωριά, και πλουμιστές φορεσιές. Με λαλιές παλιές όσο κι ο χρόνος και σοφές σαν παροιμίες, χόρευαν χορούς κυκλωτικούς και μαγείρευαν στον ίδιο τέντζερη τις αιώνιες συνταγές τους, τις πίκρες, τις χαρές τους. Εγώ Χριστό, εσύ Αλλάχ όμως και οι δυο μας Αχ και Βαχ.
Ήλθε όμως ο 20ος Αιώνας καμαρωτός-καμαρωτός και γύρισε τον κόσμο τούμπα, Αιώνιες Αυτοκρατορίες διαμελίστηκαν και μες απ’ το χρωματιστό μωσαϊκό τους, ξεγέννησε με καισαρική τα έθνη του κόσμου τούτου. Κι ο χιλιόχρονος Θρακιώτης κλήθηκε να γίνει Τούρκος, Έλληνας, ή Βούλγαρος με το στανιό. Οι παλιοί λαοί έπρεπε πια να εκκαθαριστούν ή να «ανταλλαχτούν» σαν αυτοκόλλητα panini. Για το καλό τους. Οι σοφοί αυτού του κόσμου, μέσα απ’ τα χρυσά τους δώματα φρόντισαν να γίνουν όλα σωστά· αντάλλαξαν την Βαλκανική Μπέσα με Διεθνείς Συνθήκες, άλλαξαν με ύμνους τα τραγούδια, ύψωσαν τείχη στα σύνορα, και τάισαν τις αρχαίες φυλές μίσος και εθνική συνείδηση.
Μένουν όμως οι παλιές μαγειρικές και οι αρχαίες συνταγές, να ταξιδεύουν λαθραία σε όλη την Θράκη και οι αχνιστές τους μυρωδιές, σαν μετανάστες με πλαστό διαβατήριο, διαπερνάν τα τείχη αυτού του κόσμου, γκρεμίζοντας τα κάλπικα σύνορα του.
Ήξευρες ότι:
Η Αλεξανδρούπολη ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Αλέξανδρου Γλύξμπουργκ (και όχι του Μεγάλου), αφού έπεσε…ηρωικά, όταν τον δάγκασε ο μαχητικός Μακάκος του στο Τατόι. Χτίστηκε από Ρώσους, στην θέση του ψαροχωριού Δεδέαγατς (μτφ. το μεγάλο δέντρο του Δερβίση).
Η Αδριανούπολη πρώτη πρωτεύουσα των Οθωμανών. Ιστορικά θεωρείται το πιο διαφιλονικούμενο μέρος στη γη. Το πρώτο της όνομα ήταν Ορεστιάδα, από τον νονό και ιδρυτή της, Βασιλιά Ορέστη. Η «δική μας», Εβρίτικη Ορεστιάδα, ιδρύθηκε το ΄23 από τους ανταλλαγμένους Έλληνες που εγκαταλείψαν την Αδριανούπολη «χάρη» στη Συνθήκης της Λωζάνης.
Το Διδυμότειχο πριν γίνει τρύπα στην γεωγραφία στο σχετικού μπλουζ, υπήρξε 3 φορές πρωτεύουσα του Βυζαντίου και ασπίδα της Βασιλεύουσας.
Λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα ο Ηρακλή ανοίγοντας κανάλι για να μεταφέρει στα καράβια του τα ανθρωποφάγα άτια που άρπαξε απ’ τον Διομήδη, έπνιξε τους αγέρωχους Βίστωνες μετατρέποντας την πεδιάδα τους σε λίμνη. Από τότε, έγινε σπίτι της μπάφας, του λυκουρίνου και του αυγοτάραχου Αργότερα άλλοι άρπαγες, θα ‘βαζαν το χέρι τους μετατρέποντας την σε σκάνδαλο Βατοπεδίου.
Τα Αναστενάρια πυροβασίες που τελούνται του Αγ. Κωνσταντίνου, συνέχεια των τελετών προς τιμή του Διόνυσου. Συμβαίνει όμως και στην άλλη άκρη του κόσμου στην γνωστή σε όλους μας τελετή Χιουατάρι-σάι, Ιάπωνες περπατούν κάθε Μάρτη σε κάρβουνα Made in Japan προς τιμήν του Βούδα. Πότε Βούδας πότε Κούδας!